Parlayan Gece
Bir zamanlar, yıldızlarla dolu bir gökyüzünün altında, küçük bir köy vardı. Bu köyde Elif adında bir kız çocuğu yaşardı. Elif, her gece uyumadan önce gökyüzüne bakar ve yıldızları saymaya çalışırdı. Ancak o gece, gökyüzünde daha önce hiç görmediği bir ışık fark etti. Bu ışık, ormanın derinliklerinden geliyordu. Elif, “Bu ne olabilir ki?” diye merakla düşündü.
Ormandaki Keşif
Merakı daha da artan Elif, sabahı beklemeden fenerini aldı ve ormana doğru yürümeye başladı. “Belki bir yıldız yere düşmüştür,” diye düşündü. Yol boyunca cırcır böceklerinin seslerini dinledi, ağaçların arasından geçen rüzgârı hissetti. Ormanın içine doğru ilerledikçe ışık daha da parlaklaşmaya başladı. Sonunda, büyük bir ağacın altında oturan tuhaf bir yaratık gördü. Yaratık, yumuşacık tüyleri olan, dev bir kediye benziyordu ve gözleri ay ışığı gibi parlıyordu.
Ay Canavarıyla Tanışma
Elif, cesurca yaratığa yaklaştı. “Merhaba, sen kimsin?” diye sordu. Yaratık, yumuşak bir sesle, “Ben Ay Canavarı’yım. Ay ışığı toplamak için buradayım,” dedi. Elif, “Ay ışığı mı topluyorsun? Neden?” diye merak etti. Ay Canavarı, “Küçük yıldızlar, gökyüzünde daha parlak olabilmek için ay ışığına ihtiyaç duyar,” dedi. Elif, bu fikre hayran kaldı ve “Sana yardım edebilir miyim?” diye sordu.
Ay Işığı Toplama Görevi
Ay Canavarı, Elif’e minik bir kristal şişe verdi. “Bu şişe, ay ışığını içine toplar. Şimdi yıldızlara bak ve şişeyi doldur,” dedi. Elif, başını kaldırıp gökyüzüne baktı ve şişeyi kaldırdı. Şişe, ay ışığını içine çekmeye başladı ve parıl parıl parladı. Elif, “Bu gerçekten harika bir şey!” diye bağırdı. Ay Canavarı, “Ama dikkat et, ay ışığını toplamak sabır ister,” diye uyardı. Elif, büyük bir özenle şişesini doldurdu.
Yıldızların Dilekleri
Elif, Ay Canavarı’na “Peki bu ışık toplama işi ne kadar sürer?” diye sordu. Ay Canavarı, “Yıldızlar ne zaman parlak olursa, görevim tamamlanır. Ama yıldızlar bize bir şey fısıldar: Onların dileklerini toplamak için buradayız,” dedi. Elif, “Yıldızların dileği mi olur?” diye şaşırdı. Ay Canavarı, “Her yıldız, insanların hayallerinden güç alır. Onların dileklerini parlak bir ışığa dönüştürürüz,” diye açıkladı.
Vedalaşma
Gece ilerledikçe, Elif ve Ay Canavarı, ay ışığını topladı. Şişeler dolunca Ay Canavarı, “Artık yıldızlar daha parlak olacak. Teşekkür ederim, Elif,” dedi. Elif, “Ama seni özleyeceğim,” dedi. Ay Canavarı, “Her gece yıldızlar parladığında, beni hatırlayacaksın. Ve belki bir gün yine görüşürüz,” dedi.
Tatlı Rüyalar
Elif, evine döndüğünde, yatağına uzanarak gökyüzüne baktı. O gece yıldızlar her zamankinden daha parlaktı. Elif, gülümseyerek uykuya daldı. Ay Canavarı ise ormanın derinliklerinde, başka bir çocuğa yardım etmek için yola çıkmıştı.
