Birbirinden Kopuk Köyler

Bir zamanlar, birbirine çok yakın ama bir o kadar da uzak olan iki köy vardı. Bu köyler, Büyük Dere ile ayrılmıştı ve köprü olmadığı için iki köyün halkı birbirini ziyaret edemiyordu. Köylerden biri Yeşilköy, diğeri ise Çiçekköy’dü. Yeşilköy’de Elif adında meraklı ve yardımsever bir kız yaşardı.

Elif, dere kenarına gittiğinde Çiçekköy’den gelen çocukların seslerini duyardı. Onlarla oynamayı çok isterdi ama dereyi geçmek mümkün olmadığından bu hayalini gerçekleştiremiyordu. Bir gün Elif, dedesiyle konuşarak fikrini paylaştı.

“Dede, iki köyü birleştiren bir köprü yaparsak herkes daha mutlu olmaz mı?”

Dedesinin gözleri parladı. “Bu çok güzel bir fikir, Elif. Ama bu köprüyü yapmak için hem Yeşilköy hem de Çiçekköy halkının birlikte çalışması gerekiyor,” dedi.

Elif bu görevi üstlenmeye karar verdi.

İlk Adım: Plan Yapmak

Elif, köy meydanında bir toplantı düzenledi. “Bir köprü yapalım ve iki köy arasında dostluk kurulsun,” dedi. Ancak bazı köylüler, “Bizim bu kadar işimiz varken köprüye nasıl vakit ayıralım?” diyerek itiraz etti. Elif yılmadı.

“Köprü, sadece bir yol değil, dostluk kurmamızı sağlayacak bir bağ olacak,” dedi. Bu sözler, bazı köylülerin ilgisini çekti. Sonunda birkaç kişi Elif’e yardım etmeyi kabul etti. Çiçekköy’den de yardım istemeye karar verdiler.

Çiçekköy’e İlk Ziyaret

Elif ve birkaç kişi, Çiçekköy’e doğru yola çıktı. Yanlarına hediyeler alarak dostça bir ziyaret gerçekleştirdiler. Çiçekköy’ün çocukları ve büyükleri, Elif’in fikrini dinleyince çok heyecanlandılar. Köyün yaşlılarından biri, “Bu köprü, iki köyün bir araya gelmesini sağlar,” diyerek destek verdi.

Çiçekköy’den birkaç kişi, Elif ve ekibine katılmaya karar verdi. Artık herkes bu köprü için birlikte çalışmaya hazırdı.

Köprü İnşası Başlıyor

İki köy halkı, köprü yapımı için planlar yaptı. Tahtalar, ipler ve taşlar toplandı. Elif, “Herkes bir işin ucundan tutarsa bu köprüyü kısa sürede tamamlayabiliriz,” dedi.

Yeşilköy’den Hasan Amca, taşları şekillendirmekle uğraşırken, Çiçekköy’den Ayşe Teyze ipleri düğümleyerek köprü için hazırladı. Çocuklar, çivileri taşırken bir yandan neşeyle şarkılar söylediler.

Birlikte Çalışmanın Gücü

Köprü yapımı sırasında bazı zorluklar yaşandı. Bir gün, güçlü bir rüzgâr iplerin bir kısmını kopardı. Çiçekköy’den Ali ve Yeşilköy’den Mehmet birlikte çalışarak bu sorunu çözdüler. Elif, “Birlikte çalışmak her zaman en iyisidir,” diyerek herkesi cesaretlendirdi.

Günler geçtikçe köprü şekillenmeye başladı. İnsanlar, birlikte çalışmanın ne kadar keyifli olduğunu fark etti. Artık iki köy halkı sadece köprü yapmak için değil, sohbet etmek ve birlikte vakit geçirmek için de bir araya geliyordu.

Dostluk Köprüsü’nün Açılışı

Sonunda, köprü tamamlandı. İki köyün halkı, köprüde bir açılış töreni düzenledi. Herkes en güzel yiyeceklerini ve içeceklerini getirerek bu özel günü kutladı. Elif, “Bu köprü sadece iki köyü değil, kalplerimizi de birleştirdi,” dedi.

Köprüden geçen ilk kişiler Elif ve dedesi oldu. Onları çocuklar ve diğer köy halkı izledi. Artık herkes istediği zaman diğer köyü ziyaret edebiliyordu.

Köylerin Değişimi

Köprü sayesinde iki köy daha da yakınlaştı. İnsanlar birbirleriyle alışveriş yapmaya, birlikte kutlamalar düzenlemeye ve zor zamanlarda birbirlerine yardım etmeye başladılar. Elif’in cesareti ve azmi sayesinde, iki köy dostluk içinde yaşamaya devam etti.

O günden sonra, köprü “Dostluk Köprüsü” olarak anıldı. Elif, sadece bir köyün değil, iki köyün kahramanı olarak hatırlandı.

Çocuk masalları arasında yer alan bu anlamlı eğitici masal, Elif’in cesaret ve azimle iki köy arasında dostluk kurmasını anlatıyor. Eğitici masallar seven çocuklar için anlamlı mesajlar sunan “Elif’in Dostluk Köprüsü”, işbirliği ve birlik olmanın önemini vurguluyor.